Речник на Патриарх Евтимий
прѣт  
прѣт -прѣдѫ -прѣдеш св (45) 1. (Пре)мина (през), прекрача, преодолея. ѻсмь на деⷭтое же прѣшⷣь лѣто. рѻдтел  мрь ѻставль къ нѡьскомꙋ пртее жтїꙋ ИМ 163r.1 съ же не море ръмное, вѡдам влънѹѫще сѧ, нѫ много мнѡжае сего лютѣ̆шее  жестоа̆шее мра сего быстрыма прѣде нѡгама  мыслънаго Фараѡна ЙП 200.10 Беꙁвльнно прѣшла ес пѣнещее се вльны жте̆скые по срѣдѣ бꙋре, тшною ѡбогат се Теоф 266.16 Ѡглашен, главꙋ вашѫ господев поклонте, тогда прѣд ꙁде ЛОглаш 374.6 Същото значение и в Петк 80v.15 ЙР 21.25 Конст 434r.24 Нед 604v.21 611r.3 611r.38 ЙП 200.6 I Никод 214.7 Теоф 267.21 268.23. // Изложа, разкажа. А єже ꙗко въ ммотеен прѣдохѡⷨ, не поⷣбаеть то ꙁабвенїа глъбнамь ѿслат ИМ 173v.24 2. Премина, преместя се, отида (си).  ѿтѹдꙋ прѣшъⷣш, ѻбрѣте мѣсто на нмꙿже аг͠гель бл͠говѣст пастыремь радость велїю Конст 434v.26  сїе ѡт їереа слышавь, прѣдет на мѣсто, деже пръвѣе стоаше,  въꙁемь рпдѫ ЛЙЗ 300.1 Същото значение и в Конст 431r.1 435r.37 Нед 603v.41. // Премина, отмина, изчезна. Древнѣа бѡ въсѣ прѣдѡшѧ,  се бышѧ въсѣ нѡва ЙП 190.29 3. Мина, измина (за време). Врѣмен ꙋбѡ дѡвѡлнꙋ прѣшеⷣшꙋ,  въꙁрастъ єстес(тъв)ны достгш, въсѣкъ пѫⷮ дѡбрѡдѣтѣл ꙁвѣстно навые Петк 75v.16 Трїемь ꙋбѡ прѣшедшемь лѣтѡм, блаженнаа рна, съпрѫжнка кѹпно  отроковцѫ оставлъш въ нетлѣнныѧ прѣде ѡбтѣл Филот 81.1 Не мнѡгѹ же врѣмен прѣшедшѹ, ꙁа прѣмногѫѧ того добрѡдѣтѣль ї єпскопьства правленїе върѫень быст(ь)  Полвѡтѹ пръвопрѣстѡлнкь поставлень быст(ь) ЙП 185.13 Същото значение и в ЙР 7.24 9.24 12.19 21.12 ИМ 162v.26 163r.13 163v.29 164r.24 173r.31 Филот 80.31 85.6 95.18 Конст 424v.3 432v.31 433v.2 ЙП 190.4 196.10 Антим 247.4 МИнд.1-2 350.4. 4. Подмина, отмина. Въ лѣпотѫ ѹбо кто намъ поносль бы ... аще млъанїемь блаженнаго іѡанна жтїе прѣшл быхѡм ЙР 5.7 5. Дойда. Не тъїю же, нъ  древнї̆ онь ꙁаконь на полѕѹ Іѹдеѡм даровань бѣше; прѣшъдш же стнѣ, сѣнь ѡтрнѹта бысть Кипр 229.14.