Речник на Патриарх Евтимий
нѹжда  
нѹжда -ѧ ж (32) 1. Потребност, необходимост, нужда. Вдмь, кто събра нас д(ь)несь, котораа царскаа трѫба, котѡрї ѡрѫженѡсц, котораа нѫжда Мих 172.31 Аще нѣкотораа слѹт се нѹжда же въ пѹстын сѹщомѹ  под ꙁапрѣщенїемь сѹщомѹ нѣкоторые рад вны грѣховные Кипр 233.14. Същото значение и в Кипр 232.1 Теоф 258.15 264.9 270.4 ЛЙЗ 290.10 297.18 301.9 ЛОглаш 376.33 384.15 386.5 СЙЗ 358.17 365.15 370.32 СВВ 392.13 398.23 Яков 309.18 326.22. 2. Нужда, лишение. немощных нелѣностномꙋ враю, сꙋщмь вь нꙋждах ꙁбавтелнц  царемь топлѣй прѣдстателнц Теоф 260.21 3. Насилие, принуда. свойстьвно же нѣкако богѹ ловѣьство, ꙗко носеще въ себѣ наелоѡбраꙁномꙋ подражанїе, првлат се по въсакой нѹжд къ бож(ь)ствномѹ  съродномѹ дѹша I Никод 220.11 по нѹжд По принуда, по необходимост. єдва  по нѫжд пращает на свѧщенньство правло II Никод 222.32 достоть по нѹжд самь престт се тогда страха рад въꙁдѹшных бѣсѡвь Кипр 233.19. Пръвый бракъ быт по ꙁаконѹ, прведе вторый по нѹжд Антим 244.16 съ нѹждеѭ Насила. ѡн же, свѧꙁавше его, влѣаахѫ съ нѫждеѫ , падше на ꙁемлѧ, прѡшаахѫ благословенїа полѹт ЙР 14.20 едва съ нѫждеѫ тѫ ѡт ꙁемлѧ въꙁдвже  въпрашааше внѫ таковаго неѹтѣшмаго плаа Филот 82.6 4. Беда, нещастие, напаст. Сего рад  град съй, таковыѫ хотѧ прѣмѣнт сѧ нѫждѫ, ѹсмотр ѧда своа по єдномѹ  єдномѹ ѡтдат томѹ на сънѣдь Мих 176.5 нѹжда естъ Нужно е, необходимо е, трябва. аще л н, стенат нѹжⷣа  слъꙁт Конст 429v.35 нъ нѹжⷣа поⷣсмїанѹ  срамно побѣжⷣенѹ ѿт Нед 610v.31 нѫжда тебѣ їѹдействоват  сѫбѡтствоват  ѡбрѣꙁат сѧ ЙП 191.20 Същото съчетание и в ЙР 7.7 Антим 246.4.