Речник на Патриарх Евтимий
слѹжт  
слѹжт -слѹжѫ -слѹжш несв (27) 1. Служа на някого, почитам. моленїа ѡт неѫ къ богѹ непрѣстанно прнѡсмы бѣхѫ,  дѹхомь  стнноѫ томѹ слѹжааше Филот 80.11 ц͠ра ц͠ремь с͠нѹ ѻбрѹх се аꙁь, ємѹже слѹжеть бл͠гоговѣно нб͠сные слы Нед 605v.13 Тебѣ бѡ съгрѣшаемъ едномꙋ, нѫ  тебѣ едномꙋ слꙋжмь МИнд.1-2 349.16 Същото значение и в ИМ 166r.5 Нед 608r.10 610r.37 СЙЗ 361.8 364.11 (2) ЛОглаш 379.11 Яков 316.29 (2) 321.6 321.8. 2. Служа за нещо. Сл͠нце же кѹпно  лѹна  въса ꙗже по н͠бс свѣтещаа, съ многою слѹжеⷮ красотою Конст 424r.20 3. Свещенодействам, служа в храм. Нѫ онъ ѹбѡ сѣн  гаданїꙋ слѹжааше ЙП 200.2 Аще л же слѹжть съ нмь дрѹгы дїакѡн, въꙁглашает тъ, свѧщеннк же млът ЛЙЗ 293.30 поставле̆ нас,…прѣд свѧтоѫ славоѫ твоеѫ слѹжт свѧтомѹ твоемѹ жрътьвнкѹ ЛОглаш 375.21 Същото значение и в ЛЙЗ 300.7 СВВ 398.13 ЛОглаш 376.2 376.3 377.21 382.4. слѹжѧще Като същ. м. мн. Тези, които служат в храма.  еще молм сѧ о въсѣх слѹжѫщх  послѹжвшх въ свѧтѣ̆ обтѣл се̆ ЛЙЗ 294.19 сътвор съ въходомъ нашмъ въходѹ свѧтыхь аг͠гель быт, слѹжѫщх съ нам СЙЗ 360.13 слѹжѧще Тези, които служат, почитат някого. Даждъ мь, съ страхомъ  любовїѫ слѹжѫщем т, неповнно  неѡсѫжденно прѧщат сѧ свѧтыхь твох та̆нь СЙЗ 363.25