Речник на Патриарх Евтимий
дльгъ  
дльгъ -ꙑ прил (9) 1. Дълъг, с голяма дължина. Мнѡга ꙋбѡ  дльга бѫдеⷮ ѻ прпⷣбнѣ се повѣсть,  нашь ꙋмъ къ се по лѣпотѣ не довлетъ Петк 74v.9 велкь ⷭ ꙗко въ стнѹ храмь его. высѡкꙿ же  дльгь  красьнь добротою пае въсѣхь ц͠ркѡвь л͠ьскы Конст 433r.19 2. Продължителен. мнѡгымꙿ же  длъгымъ прѣшьⷣшм лѣтоⷨ, конъномѹ невѣдѣнїю прѣдань быⷭ Конст 432v.31  єлкы длъгы то протеѕаахѹ страдбы, толко свѣтлѣш пѹтїе въс бываахѹ Нед 606r.31 хощеш длъгаа жт лѣта  царствїа дръжат скѵптра ЙП 188.23 Същото значение и в Нед 611r.8. на длъꙁѣ Като нареч. За дълго, много дълго. помлѹй тварь своѫ  не даждь, владыко, семѹ на длъѕѣ мѫмѹ быт ЙР 15.6 Б͠ь же молнїе своего ѹгоднка кѡнстантіна на длъꙁѣ не преꙁрѣ Конст 425r.37 нъ ѻнѣѹбѻ не на длъѕѣ б͠жї постже сѹдь Конст 438r.1