Речник на Патриарх Евтимий
првест  
првест -прведѫ -прведеш св (45) 1. Доведа, заведа, приведа, изведа. дъщ же его бѣше кѡнстантіа, жена лкнїева •  абїе посла  прведоше ѻтрока Конст 424v.18 въ єднь ѿ д͠нї сѹдщѹ прѣⷣѹготованнꙋ,  нарѡдѹ бессльнѹ събранѹ, въ свѣтлыхь красѹе се прїде ксарь.  на сѹдщ сѣдь, повелѣ ст͠ѹю ѿ тъмнце првест Нед 605r.38 ꙗко въсѣ ѡт небытїа въ бытїе прведена бышѧ ѡт едного стннаго бога Филот 90.23 Същото значение и в ЙР 20.33 ИМ 163v.18 Конст 425r.10 438v.5 Нед 604r.18 605r.27 606r.8 608v.21 611r.6 Мих 176.1 176.7 ЙП 197.21 202.17 I Никод 209.27 210.27 СЙЗ 367.7 372.1 МБлаг 344.6. прведꙑ Като прил. Който е довел. Благословень богъ, – рее – же въсѣмь ловѣкѡмь хотѧ̆ спаст сѧ, же  нас прведы̆ ꙁде  вонѧ раꙁѹма своего ꙗвле̆ въ нас ЙП 186.5 Боже свѧты̆ ... же ѡт небытїа въ бытїе прведы̆ въсѣьскаа СЙЗ 360.26 Благодарм тѧ, ѡт небытїа въ бытїе въсѣ прведшаго МС 351.4 Същата употреба и в ЙП 182.24 ЛОглаш 377.3. // Приведа, цитирам. въꙁражае же  мнѣнїе нбⷭные пльт, прведе • не ѿ агг͠лъ бо когⷣа прїемлⷮ, нь ѿ сѣмене авраамлꙗ прїемлⷮ ИМ 165v.22 Тѣмꙿже  павль г͠лааше • вѣрою авраамꙿ сътвор се  се, прьвые же прѣжⷣе его прѣⷣрекь• таже прведе • вѣрою сар҄ра слою въꙁложенїемь сѣмене прїеть Нед 604r.39 Аꙁꙿ же къ ѹвѣренїю рееныхь ѡт божествнаго псанїа свѣдѣтелꙿство досто̆но вѣрно не облѣню се првест I Никод 216.15 // Въведа, допусна. Пръвы̆ бракъ быт по ꙁаконѹ, прведе вторы̆ по нѹжд Антим 244.16 въ срѣдѫ првест Вж. ЙП 184.27 Антим 246.4. ~сѧ Бивам доведен (до). Прведѫт сѧ – рекь – царю дѣвы въ слѣд єѫ  скрънѧѧ єѫ прведѫт сѧ, въведѫт сѧ въ цр(ъ)ковь царевѫ Мих 171.7, 8 Аще л же кто глаголть єдного на вторы̆ прводма бракь, не ѹ скѹсь бракѹ прїемша, нѣкым прощена быт првест се Антим 245.14 2. В съчетание въ + абстрактно същ. Доведа до състояние, изразявано чрез абстрактното съществително. жестокым  досадтелным стрѣлам срⷣца хыщнкѡⷨ  грабтелмь ѹꙗꙁвѣаше, тъще се въсѣхь въ б͠жї страхь првест Конст 436r.30 По мнѡгых же рѡдѣх, вънегда господь нашь Ісѹс Хрстос въплът сѧ ѡт стыѫ дѣвы  богородцѫ ... ꙗко да ловѣкы ѡт прѣльст ꙁметь  въ свое прведеть богораꙁѹмїе, бѣше въ Ієросолмѣ ЙП 193.24 юнѡшѧ ѹмѫдр, старцѧ ѹтвръд, дѣвы ѹцѣломѫдр, младенцѧ въспта̆, въсѣхь нас првед въ страх тво̆, сыны свѣта  д(ь)не нас покаж МИнд.1-2 347.22 Същото значение и във Филот 92.10 79.1 Конст 436r.30 ЙП 187.29 Яков 310.23. првест въ поꙁнане Вж. Конст 436v.36 ЛОглаш 380.30.