Речник на Патриарх Евтимий
подаꙗт  
подаꙗт -подаѭ -подаеш несв (22) 1. Давам, подавам. Вьсѣкомⷹ трѣбованїꙋ раꙁлнаа подателнца. маш бѡ юдесъ дѣства ѻблно,  вьсѣмъ неꙁавстно подаеш потрѣбнаа Петк 82r.4 таже  не хотещхь жент се, нъ тако въ стотѣ прѣбыват ꙁволвшмь, ѿ ц͠ркѡвь птат се ц͠рев тѣмь ꙗже на потрѣбѹ подающмь Конст 436r.23 малѹ врѣменю прѣшъдшѹ  ѹпраꙁнвшм се въ молтвахь  постѣхь, по ѡмлован подаат тѣмь прещенїе Антим 247.6 Същото значение и в ЙР 16.11 МЕп 342.11. 2. Давам като дар, дарявам. благост богатьство ннѣ, ьстнаа, вьꙁдаеть проꙁволенїю т мѵро юдесы подаат, еже прстꙋпающх вѣрою ѡблагоꙋховаеть благод(ѣ)тїю дѹха Теоф 261.6  въсѧ люд твоѫ помѣн, господ, боже нашь,  на въсѣх ꙁлїа̆ богатѫѧ своѫ млость, въсѣмь подаѫ ꙗже къ спасенїѹ прошенїа ЛОглаш 384.20  всѧ люд твоѧ помѧн, господ, боже нашь,  на всѣх ꙁлї̆ богатꙋю твою млость, всѣмь подаѧ ꙗже ко спасенїю прошенїѧ Яков 326.27 3. Предавам.  пръвї въторымь  вторї третїмь  долнѣ̆шїмь мановенїе  осїанїе єже ѡт бога подають I Никод 207.9 4. В съчетание със същ. във вин. означава действието или състоянието, което се изразява със съществителното. напса же  къ вьсѣмь властеⷨ дръжавы свое, н въ есѡмꙿже ѻбдѣт цр͠кѡвь, нъ въсакѹ прїаꙁнь  покоренїе тѣмь подаат Конст 431v.28 на небо рѫцѣ простерь, о стадѣ прлежнаа благодаренїа богов въꙁслааше  стадѹ обыное подааше благословенїе ЙП 185.26 Ѥст(ь) бо се добродѣтѣл ꙁнаменїе, єже спытоват псанїа по бож(ь)ствномѹ гласѹ , елко по слѣ, подаат тъщанїе I Никод 205.10 Същата употреба и в Нед 608v.13 608v.25 611v.2 I Никод 213.32 Теоф 259.10. 5. Давам, отдавам.  б͠в бл͠годарьстьвные въꙁслааше пѣсн.  того архїереꙋ въсакѡ покоренїе покаꙁовааше же  подааше ИМ 172r.22 въсѣⷯ бѻ любть.  въсѣмь себе прⷣѣлагаеⷮ.  ꙗкоⷤ жвь въсѣмъ себе подае ИМ 174r.18 н старца гнꙋшает се. нь старце ꙗко старꙿцъ любть.  юноше ѻбьємлⷮ. въсѣ въсѣмь подаеⷮ, да вьсе прѡбрещеⷮ ИМ 174r.20 6. Позволявам, давам възможност. въ бжⷭтвныхь псанхь люботрѹде се ѻбрещеть, намꙿже ѻ схь врѣме не подаеⷮ скаꙁоват по дрѡбнѹ Конст 437r.14 7. Давам, определям, постановявам.  нѣст(ь) се блѹдь,  прлное тѣмь правло подаеть, ѡвѣмь ѹбѡ двѣ лѣтѣ, овѣмꙿ же лѣто єдно, дрѹгымꙿ же  малѣ̆шее, єдномѹ комѹждо по слѣ Антим 251.9