Речник на Патриарх Евтимий
лѫкавъ  
лѫкавъ -ꙑ прил (44) Лукав, коварен, зъл, лош. От с-веера достоть хрант себе ѡт въсакого пѡмысла лꙋкава  таковыхꙿ Кипр 234.8. Сїа рѫкь нашх плѡды, сїе лѫкавых  нестыхь нашх дѣанїй клюмый конець МЕ1-3 338.20 Същото значение и в Петк 78r.30 ИМ 166r.6 167r.20 167r.21 Конст 426v.29 Мих 177.5 177.28 ЙП 181.19 194.27 195.27 195.33 200.11 I Никод 212.32 213.34 Яков 315.23 317.9 332.11 МЕ1-3 336.23 339.30 МИнд.1-2 349.1. лѫкавꙑ Като същ. м. ед. Лукавият, дяволът. Аще ѹбо ⷭ н͠бѻ по вашемꙋ словꙋ дѣло лꙋкавааго, како бл͠гы б͠ь на нб͠сеⷯ поваеⷮ съдѣаныⷯ ѿ лꙋкаваго ИМ 164v.26, 164v.27 въсѣкь навѣть съпротвнаго  въсѣкѫ лѫкавааго далее ѡтганѣѫщ къꙁнꙿ Филот 99.12  не въвед нас въ скѹшенїе, нѫ ꙁбав нас ѡт лѫкаваго СВВ 391.7 Същата употреба и в Петк 77r.21 ИМ 164v.16 165r.10 165r.13 165v.27 165v.29 167r.20 167r.24 167r.27 167r.31 167v.6 168v.2 Нед 608r.15 СВВ 397.17 ЛОглаш 384.2 Яков 329.7. лѫкав Като същ. м. мн. Коварни, зли, лоши хора. Благхъ во благодат твоей сохран, лꙋкавых же благхъ сотвор благодатїю твоею Яков 326.10 дѹхъ лѫкавъ Вж. ЙП 181.19 I Никод 213.1 213.34. лѫкавꙑ ꙁвѣрь Вж. МБлаг 344.10.