Речник на Патриарх Евтимий
съврьшенъ  
съврьшенъ -ꙑ прил (25) 1. Съвършен, цялостен. плъть въꙁемь ѡт стых тоѫ кръве꙼,  быст(ь) съвръшень богъ  съвръшень ловѣкъ Филот 79.18, 19 ѹтрѹдх се плеты кѡнстантінѹ вѣньць,  ѿ съврьшенаго далее ѿстою Конст 438v.27 се бѡ въходт царь славѣ, се жрътва та̆на  съвръшена дарѡност сѧ СВВ 398.14 Същото значение и в Нед 604r.31 ЙП 182.22 I Никод 220.30 Кипр 230.1 ЛЙЗ 297.20 301.11 305.2 СЙЗ 366.2 371.10 373.7 373.23 СВВ 390.11 399.20 401.17 ЛОглаш 377.25 386.27 388.25 389.9 Яков 333.7. 2. Истински. хлѣбь съврьшень а не беꙁꙿкваснаа на жрьтвꙋ прїношаахꙋ ИМ 169v.11 бѡ ꙁрмь  младенце. съсѹще млѣко, велм пѡлѕꙋемы; въ мѹжа же съвръшена доспѣвше Кипр 229.11.