Речник на Патриарх Евтимий
вонъ  
вонъ -а м (14) Воин, войник. ѡ страдалцемь ѹдобренїе  въсѣх свѧтыхь славнаа похвало воне Мхале Мих 180.10 къ ꙋтрън же сънѡмь ѻбьѧть бывъ, мнѣше сѧ цр͠цѫ нѣкѫѫ на прѣсвѣтлѣмь сѣдѧщѫ прѣстѡлѣ ꙁрѣт.  мнѡжьствѡ мнѡ́гѡ свѣтлыⷯ вѡнъ ѻкртⷭь тоѫ стоѫщѫ Петк 79r.12 кнѧꙁѧ же  владѡмыѫ, цр(ъ)кѡвнкы же  вѡны  въсѧ кꙋпнѡ, же въ градѣ семъ нашемъ жвѫщѫѧ, млостїѧ  щедротам твом посѣт МЕп 342.25 Същото значение и в ЙР 24.18 Филот 96.27 Конст 425r.39 425v.26 426r.8 432v.32 438r.37 Мих 170.1 170.11 172.32 172.33 ЛЙЗ 286.16.