Речник на Патриарх Евтимий
ꙁлатъ  
ꙁлатъ -ꙑ прил (5) Който е направен от злато, златен. ꙗблъкѡ въ рѹкѹ его вълож ꙁлат,  на нѥмь напса тебѣ х͠е прѣдаю градь съ Конст 428v.39 Ты єс ꙁлатаа рѫка, жеꙁлъ Аарѡновь Мих 171.22 одѣанна  прѣѹкрашенна въ реснахь ꙁлатыхь  рꙁах поꙁлащеннах Кипр 227.25 Същото значение и в Конст 435r.17 ЙП 193.3.