Речник на Патриарх Евтимий
посълат  
посълат -посълѭ -посълеш св (60) Пратя, изпратя.  абїе посла къ же тамо сѫщмъ вь цр͠градѣ фрѫгѡмъ. не сребра л ꙁлата вьꙁыскꙋѫ Петк 80r.21 посл м ннѣ ѹбоѕѣ̆ своѫ помощь Филот 86.25 Сего рад твое молѧ многое млоср(ъ)дїе послат м въ скорѣ своѫ помощь Мих 177.9 Същото значение и в Петк 80v.4 80v.8 82r.11 ЙР 19.8 23.22 ИМ 171v.21 171v.22 171v.25 174r.9 Конст 424v.18 424v.19 427r.28 427r.29 427r.37 428r.7 428v.8 430v.24 432r.24 Нед 605v.41 606v.18 ЙП 191.25 194.2 197.15 I Никод 207.10 207.11 207.12 208.25 209.5 212.14 215.28 Кипр 225.5 ЛЙЗ 284.3 СЙЗ 357.6 361.30 362.13 СВВ 395.16 ЛОглаш 380.9 Яков 310.17 311.27 316.5 319.20 322.14 323.27 324.7 333.29. посълавꙑ Като прил. Който е изпратил. мое ѹенїе, нⷭѣ мое нь пославшаго ме ѻ͠ца ИМ 164v.19 Боже, боже нашь, небесны̆ хлѣб, пщꙋ всегѡ мїра, господа нашегѡ  бога Ісѹса Хрста пославы̆ спаса  ꙁбавтелѧ  благодателѧ Яков 307.8 же … ꙁбравы̆ нас въ свѧты̆  прѣнебесны̆ жрѣбї̆ съ̆, пославы̆ прѣсвѧты̆ сво̆ дѹхь на свѧтыѫ своѫ апостолы  ѹенкы МЦ 353.10 посъланъ Като прил. Изпратен. Стежанїа же ѻблна  достоанїа ꙗко ѡбщї посѣттель ѿ б͠а послань тѣмь дарова Конст 427r.3 ѻнꙿ же ꙗко ѿ б͠а послань, аг͠гль свѣтлым лѹам ꙗкоже рещ блъще се, свѣтлою прѣⷣста багрѣнцею Конст 430v.2 Сїа посланї, Дмтрїе же  Мхалъ, ѡт божїа свѧттелѣ ꙗко ѹслышавше, ѕѣлѡ ѹкѡрста царево ꙁлоьствое повелѣнїе  въ ѹмленїе прїдѡста ЙП 194.30 Същото значение и в Конст 427r.28.