Речник на Патриарх Евтимий
въꙁмощ  
въꙁмощ -въꙁмогѫ -въꙁможеш св (21) 1. Смогна, успея да извърша нещо.  не въꙁмогше напрⷣѣ пот , въꙁвратшѫ сѧ ЙР 17.31 нъ мѹрнь нкогдаже въ бѣлѡсть прїт не въꙁможе Конст 428r.30 Бранемь ѹбо обѡмь, дрѹгъ на дрѹга себе опльвшмь, не въꙁмогѡшѧ протвт сѧ Рмлѣне  абїе бѣгѹ сѧ ѧшѧ Мих 174.16 Същото значение и в Петк 76r.23 78v.19 ЙР 8.12 8.18 9.11 9.32 13.22 18.4 18.15 Филот 82.30 Конст 432r.7 432v.33 Нед 605v.30 610r.1 610v.31 Мих 170.15 Теоф 269.26. 2. Надмогна, надвия някого. ѻв же ꙁастꙋпающе свою хь ереⷭ. толко бѡ ѻны въꙁмоглы бѣхоꙷ єрес. ꙗкоⷤ  курь манꙋлоꙷ ц͠рю грьⷱскомꙋ, въ малѣ не ѿпаст ѿ бл͠гоьствые нашее вѣры ИМ 172r.13