Старобългарски речник
ѫдоль 
ѫдоль -ꙗ ср Долина, низина облѣшѩ сѩ овьні овь. ї ѫдольѣ ѹмьножѩтъ пъшеніцѫ въꙁѫвѫтъ ібо вьспоѭтъ СП 64.14 Изч СП Гр κοιλάς Вж. при ѫдоль Нвб