Старобългарски речник
щѧдѣт сѧ
щѧдѣт сѧ
-щѧждѫ сѧ
-щѧдш сѧ
несв
Сдържам се, удържам се
потръп ѹбо ѧдо ... не штꙙдꙙште бо сꙙ же жт сьде вѣьнѫѭ мѫкѫ твортъ. сѫштꙗ же сьде страдьба. благꙑхъ готовтъ насꙑштан
С
290.26—27
Изч
С
Гр
ἀφειδία
штꙙдѣт сꙙ
Вж. при
щѧдѣт
Нвб