Старобългарски речник
ѹтрь 
ѹтрь -ꙗ ср Утро, сутрин ѹтрꙗ бо хс ꙗкоже рее пророкъ. акꙑ ѹтр готово обрꙙштемъ го С 348.19 на ѹтрьꙗ, на ѹтрь a) ἐπὶ τὴν αὔριον, εἰς τὰς πρωΐας, τὸν ὄρϑρον, τῇ ἕωϑεν На сутринта, на заранта і на ѹтрьѣ ꙇшьдъ. ꙇꙁьмъ дꙿва пѣнѧꙁа дастъ гостннкѹ. ꙇ рее емѹ. прлеж емь З Лк 10.35 А СК на ꙋтр (!) рождьст(ва) [...] бц. евⷢ҇а ѿ маⷴ҇ ѡшьдъшъмъ вльхвомъ. псⷩ҇а вь неⷣ҇ по рождьствѣ СК 142а 19 ї бꙑхъ тепенъ вьсь день. ї обліьнікъ моі на ѹтрьѣ СП 72.14 на ѹтрьѣ іꙁбіваахъ вьсѩ грѣшьнꙑѩ ꙁемлі. да потрѣблѭ отъ града гнѣ вьсѩ творѩштѩѩ беꙁаконнье СП 100.8  прѣбꙑвъ тѹ на ѹтрꙗ сѣдъ. повелѣ првест стааго мѫенка кодрата С 117.12— 13 въꙁалка ꙁаѹтра. гда ношть прѣльст ммоде.  наѹтрꙗ хс вьскрьсенꙗ свѣтъ просвѣт мров С 348.17 b) τῇ ἐπαύριον, εἰς τὴν αὔριον [вар. τῇ αὔριον], τῇ ἐπιούσῃ, τῇ ἑξῆς На следващия ден на ꙋтрьꙗ же еже етъ (!) по птъцѣ. псано. въ нощьнꙑхъ СК 121а 1 дошедъшемъ же мъ на ѹтрьꙗ въ команѫ. слꙑшаахѫ отъ многъ. же творѣше вовода мѫкꙑ крьстꙗномъ С 19.28 д въ темьнцѫ.  ѹстро м на ѹтрꙗ ѧже маш ꙁнаментꙑ мѫжꙙ С 58.23  раждегъ сꙙ гнѣвомъ.  велм въꙁъвавъ повелѣ на ѹтрꙗ на рѣцѣ тгрьстѣ да сꙙ обрꙙштѫтъ С 59.30  на ѹтрꙗ сѣдъ антупатъ на сѫдшт. повелѣ прѣдъставт мѹ раскаавъшꙙѧ сꙙ С 111.5 на ѹтрꙗ стъ по пꙙтьцѣ. събърашꙙ сꙙ архере  фарсе къ платѹ глагол҄ѫште С 439.17 З А СК СП С Гр ὄρϑρος ѹтр ꙋтрь Вж. при ѹтро Нвб