Старобългарски речник
сънѧт сѧ 
сънѧт сѧ -съньмѫ сѧ -съньмеш сѧ св 1. Срещна се с някого в бой, вляза в сражение млꙋѭ побѣжденааго.  хоштѫ сьнꙙт сꙙ съ борѫштмъ С 247.24 2. За мнозина, множество — съберем се, струпаме се на едно място егда сънъмѫтъ сѩ людье вькѹпѣ.  црі работаті гю СП 101.23 нꙑнѣ мꙑ сънѧсомъ сѧ вꙿс въ кѹпѣ. вдѣт красънѫѭ схъ. ꙇ нестьлѣнънꙑхъ бракъ красотѫ СЕ 87b 26 деже їѡсфъ  нкодмъ. не тѹ л сьнꙙшꙙ сꙙ.  вьс бож аггелъ народ С 458.12 3. За жена и мъж — съберем се, заживеем заедно като съпрузи схво же родство сіце бъⷭ҇і. обрѫенѣ бъвьші матері его марі. осіфові. прѣжде даже не сьнѧсте сѧ. обрѣте сѧ мѫщі въ рѣвѣ ҇ѿ дха ста А Мт 1.18 СК Б А СК Б СП СЕ С Гр συνάγομαι ἐπισυνάγομαι συντρέχω συλλάμβανομαι συνέρχομαι сьнѧт сѧ Вж. при сънѧт Нвб