Старобългарски речник
прѣложт сѧ 
прѣложт сѧ -прѣложѫ сѧ -прѣложш сѧ св Превърна се, преобразя се овѣмъ бо ꙗв сꙙ въ ꙁлато прѣложь сꙙ.  богатьство обѣштаваѧ С 7.28 лкъ готовъ прложен велко. славꙙштіхъ отъ вѣка га. не по дномѹ събьранꙑ. нъ напрасно прѣложьше сꙙ С 84.25  аб ꙁде бѣсъ.  прѣлож сꙙ въ ꙁм велкъ С 173.23  да навꙑкнеш ꙗко моштьнъ сꙑ прѣложт сꙙ не ра С 414.18—19 Изч С Гр μετατίϑεμαι μεταβάλλομαι Вж. при прѣлагат Нвб