Старобългарски речник
прѣдаꙗт сѧ 
прѣдаꙗт сѧ -прѣдаѭ сѧ -прѣдаш сѧ несв Предавам се в ръцете на неприятеля, жертвам се егда сѧтъ свое сътворіхъ. сілѫ ѣвіхъ. покаꙁахъ ѣко невъꙁможно наінаѭтъ. хотѣхъ гнѣвъ ꙇхъ ѹтолті. не хотѧтъ нъ еште прѣбꙑваѭтъ. въ ꙁълобѣ своеі. се самъ сѧ прѣдаѭ. се глѫ аꙁъ нꙑнѣ. да не оклеветаѭтъ етері іха К 5a 29—30 Срв.С 413.25 єлма же  сце не останѣахѫ сꙙ стꙑдост. вол҄еѭ самъ сꙙ прѣдаднъ С 413.19 Изч К С Гр παραδίδωμι ἐμαυτόν Вж. при прѣдат Нвб