Старобългарски речник
подвꙃат сѧ 
подвꙃат сѧ -подвꙃаѭ сѧ -подвꙃаш сѧ несв св подвжѫ сѧ -подвжеш сѧ 1. Действам, работя, подвизавам се дꙗволъ ... глаголааше къ ѹхѹ агрколаѹ. мо ес подвꙁа сꙙ С 76.7 2. Помръдвам, движа се кодратъ ... молꙗше сꙙ въ ѹмѣ млъꙙ.  ѹстьнѣ го подвіꙁаста сꙙ С 116.25—26 Прен.Вълнувам се. ꙿто пае на добротворꙙштааго подвжеш сꙙ С 389.16 3. Стремя се, полагам усилия, старая се подвѕате сѧ вънт сквоꙁѣ тѣсна(ѣ)а врата М Лк 13.24 З, А, СК. Срв. СЕ69b 16—17 нъ гда тъштмъ сꙙ.  сам о себѣ подвжемъ сꙙ на добро С 415.2 подвꙁаѭ сꙙ не ꙁмѣнт ꙗже прѣжде навꙑкохъ С 126.23—24 къ обѣштанꙑхъ благꙑхъ прѧтю подвꙁатъ сꙙ С 252.7—8 тъьѭ нъ і бꙑт вь н҄ь моштъно стъ аште подвжемъ сꙙ С 383.18 прдѣте къ мнѣ вс. то нѣ кꙿто ндъ (!). нѣ кꙿто сѧ подвжѧ Р II 4.31—32 Боря се, отстоявам. аште отъ сего мра б бꙑло цсⷬ҇тво мое. слѹгꙑ ѹбо моѩ подвѕалꙑ сѧ бꙑшѧ. да не прѣданъ бмь юдѣомъ М Йо 18.36 З А Домогвам се. тъгда л мѣнꙗ рад ... подвꙁаахъ сꙙ. а нꙑнꙗ ... небесьнааго рад цѣсара С 63.13 4. Отправям се, насочвам се камо сꙙ подвꙁата трофме.  еукарпѡне С 210.26 5. Подхлъзвам се, стъпвам неустойчиво вьнегꙿда подвꙁасте сѧ ноѕѣ мо на мѧ велерѣевашѧ СЕ 76b 17—18 6. Приемам мъченичество, пожертвам се, подвизавам се колко пае ꙁа бесъмрьтьнааго цѣсара подвꙁаѭште сꙙ. побѣдмъ твого ꙁълокъꙁньнааго нрава С 69.29 егда же ѹбо он подвꙁаахѫ сꙙ. онъ же блюдѣаше С 93.1 васъ же въсѣхъ хоштѫ вьслѣдь мене дѫштъ.  вдꙙште мꙙ тако подвꙁат сꙙ. да достон бѫдете С 154.13—14 подвꙃаѭще сѧ м мн οἱ ἀγωνιζόμενοι Тези, които се подвизават, които избират мъченически подвиг ослабѣаше. трьпѣн подвꙁаѭштїхъ сꙙ С 92.26 господь же помагааше вьсѣмъ подвꙁаѭштмъ сꙙ на мѫен С 210.6 М З А СК СЕ С Р ЗЛ Гр ἀγωνίζομαι ἐπείγομαι σπουδάζω διαναστῆναιδύναμαι κινέομαι ἀνακινέω σαλεύομαι подвꙁат сѧ подвіꙁат сѧ подвѕат сѧ подвіѕат сѧ Вж. при подвꙃат Нвб