Старобългарски речник
подаꙗт 
подаꙗт -подаѭ -подаш несв 1. Поднасям, подавам, предлагам [храна и под.] всѣкъ лкъ доброе віно пръвое подаетъ А Йо 2.10 подаѧ пштѫ вьсе пльт С 144.16 сладька брашна подаꙗхѫ мъ С 227.30 мат болтъ. навꙑкъш обꙑамъ крьмт дѣтшть. а пщтꙙ не подамꙑ вдꙙшт С 312.10 Давам на разположение, предоставям. бѭштюмѹ тѧ въ лантѫ. пода дрѹгѹѭ М Лк 6.29 З  пострада. намъ прѣдъѱань подаѧ.  ѹтел҄ь кротост бꙑваѧ С 482.3 2. Прен. Подарявам, правя някой да получи нещо ценно, дарявам тѣмь сꙙ танꙑ податъ даръ С 338.4 лма податъ богъ. глагол҄ѫштмъ даръ С 312.23 нетьлѣн на небесехъ податъ С 155.27 3. Раждам, давам плод [образно] тако  покаанънꙑ постъ. въ малѣ авлѣетъ сѧ прскръбенъ. нъ вь вѣкꙑ радостьнꙑѩ плодꙑ подаетъ СЕ 69b 10 рѫкѫ подаꙗт χεῖρα παρέχω Подавам ръка някому, оказвам помощ, подкрепям нъ на даѭштааго намъ дарꙑ лколюбвааго ба. же  стоѧштемъ намъ. съвръшенѣ дастъ стоꙗт трьпень.  подаѭштꙙ нꙑ отꙿ лѣност ѹтврьждатъ. рѫкѫ намъ подаѧ свого ꙁастѫпа С 522.28—29 слѫ подаꙗт ἐνδυναμόω Укрепвам, засилвам ꙗкоже  дꙗволъ побѣжденъ бꙑстъ. слѫ подаѭштꙋ нама хсѹ С 12.25 подаꙗт сѧ М З А Е СЕ С ЗЛ Гр παρέχω δίδωμι ἐπιδίδωμι ἀντιδίδωμι τίϑημι ἐπαγγέλλω καταλαμβάνω Вж. при подават Нвб