Старобългарски речник
наньꙁꙗньскъ
наньꙁꙗньскъ
-ꙑ
прил
притеж
МИ
Назиански, който се отнася до град Назианз
въ то же врѣмꙙ гргор наньꙁіанъскꙑ епскѹпъ. вънѫтрь въ градѣ въ малѣ црькв съборꙑ творѣѣше
С
198.3
събрашꙙ же сꙙ кѹпносѫштꙙѧ вѣрꙑ. отъ алеѯандрѧ тмоѳе. отъ ерѹсалма же курлъ. мелет отъ антѡхѧ. бѣаше ж (!) тѹ гргор наньꙁанъскꙑ
С
201.13
Изч
С
Гр
τοῦ Ναζιανζοῦ. Срв. гргор [2].
наньꙁанъскъ
Срв
гргор