Старобългарски речник
молт сѧ 
молт сѧ -молѭ сѧ -молш сѧ несв 1. Моля се, отправям молба към някого ꙇ се мѫжъ ꙇꙁ народа въꙁъп глѧ. ѹтелю молѭ т сѧ прꙁър на снъ мо. ѣко ноѧдъ м естъ М Лк 9.38 З СК распрострѣте ѹбо мол҄ѫ вꙑ сꙙ вашꙙ ѹмꙑ.  сь тхостѭ прмѣте хѹдаа моꙗ словеса. да мало то оть н҄хъ ѹспѣшеньꙗ прмете С 498.20  лежꙙште прѣдъ ногама мол҄ꙗхѫ сꙙ мѹ да ослабтъ мъ отъ многꙑѧ болѣꙁн С 39.16  съ прлежꙿноѭ молтвоѭ мол сꙙ мѹ. по ѹмрьт го. погрет  вь н҄емъ С 531.29 2. Моля се, отправям молитва към Бога рее же мъ. егда молте сѧ глте. отъе нашъ же ес на нбсх М Лк 11.2 З влко гі вꙿседръжтелю. ое га нашего сха. тебѣ молмъ сѧ. ꙇ тебѣ сѧ кланѣемъ СЕ 19а 3—4 ѹслꙑші бже гласъ моі. егда молѭ сѩ къ тебѣ СП 63.2 добрѣ братꙗ молте сꙙ гѹ прлежьно С 109.11 М З А СК Б СП СС СЕ К С Р Г Гр προσεύχομαι δέομαι παρακαλέω ἐρωτάω εὔχομαι ὑπερεύχομαι ἐξαιτέω ἱκετεύω ἐκλιπαρέω ἐπικαλέομαι λιτανεύω ἐπεύχομαι ποιέω τὴν εὐχήν προσσευχή ἱκεσία Вж. при молт Нвб