Речник на Патриарх Евтимий
трѫбьнъ
трѫбьнъ
-ꙑ
прил
(1)
Тръбен.
єже ада спраꙁн, єже Ѳѡма осѧѕа, въ немже на небеса въ въсклкновен въ гласѣ трѫбнѣмь самь, богъ-слово, въꙁнесе сѧ
ЙП
192.20