Речник на Патриарх Евтимий
дѣвца  
дѣвца -ѧ ж (13) Непорочна девойка, девица, девственица.  бѣ вдѣт лкы раꙁлные въ срѣтенїе томѹ сходеще • кнеѕе • велꙿмꙋже • бл͠городные • мт͠ере • дв͠це • сщ͠еннкы • нѻкы • нѻкын Конст 426v.26  г͠ла къ не. тако м велкаго асклпїа  апѡлона д͠вце Нед 606v.23 Шед ѹбо тамо, обрѣте дѣвцѫ, ѹ єꙁера сѣдѧщѫ плаѧщѫ. Мих 175.30 Същото значение и в Нед 611r.34 (2) Мих 178.9 II Никод 222.13.. // За Богородица. тебѣ гл͠щ влⷣц мрꙋ веⷭ мо въꙁлѡжⷯ жвѡⷮ . на тѧ вьсѧ моѫ вьꙁлагаѫ надеждѫ дв͠це, не ѡтрн ꙋбѡгѫѧ мене Петк 78r.4 Нѫ ты, же ѡт дѣвцѧ Марїѫ неꙁреенно въсїавы Филот 86.23 на срѣтенїе дѣвца (sic) Марї богоматер Теоф 262.22 Същото значение и в Теоф 266.11 267.24 269.15.