Речник на Патриарх Евтимий
бѣсьноват сѧ  
бѣсьноват сѧ -бѣсьнѹѭ сѧ -бѣсьнѹеш сѧ несв (4) Обхванат съм от зъл дух, душевно болен съм. бѣсьнѹѧ сѧ Като същ. м. ед. мн. Бесноват, обхванат от зъл дух, душевно болен. Вьс бѡ же ѻкрⷭть недѫжнї  бѣснꙋѫще сѧ, съ вѣрѡѫ прхѡдѧще сцѣленїа полꙋаахѫ Петк 79v.8 . Ѡн же въ своа въꙁвращьше сѧ, сьпѫтьшестъвнка  благошестъвна съ собоѫ мѣахѫ же ногда бѣснѹѫщаго сѧ ЙР 15.25 . цр͠квы въꙁⷣвгль єс х͠ѹ б͠ѹ нашемꙋ. прѣлъщеные ѻбратль ес. бѣснꙋющїх се сцѣлль ес ИМ 174v.23 . Същата употреба и в ЙР 14.23.