Речник на Патриарх Евтимий
ꙁвест  
ꙁвест -ꙁведѫ -ꙁведеш св (13) Изведа. Неъствы же маѯентїе ꙗко бжⷭтвнаго кѡнстантіна въ італїꙋ пршъⷣша ѹвѣдѣ, рмꙿское ꙁведе вѡнꙿство,  мѡсть лъствь ѹ сѹщее блꙁь рма рѣкы сътвор Конст 426r.15 Въ прої ѹбо посла мѹтель ꙁведенѹ тѹ прѣⷣставт сѹдщѹ, непщевавь тѹ ꙋмрѣт ѹже хотещѹ Нед 606v.18 „Се бѡѕ тво, Іꙁралю, ꙁведꙿше те оть ꙁемл Егѵпетꙿскые“, колм пае, аще то о ѹмныхь слышал быше I Никод 206.18 Същото значение и в ИМ 163v.25 Петк 82v.23 Филот 91.29 I Никод 206.13. ꙁвест на свѣтъ Създам, родя.  ꙗко ꙋбѡ схъ на свѣтъ ꙁведше, с͠тымъ тѣхъ порѡдшѫ кр͠щенїемъ Петк 75v.11 ꙁвест въ ꙗвлене Направя явно, оповестя. мало нѣгде ѡбрѣтше, въ ꙗвлнїе ꙁвест покѹшаем се ИМ 162r.24 ꙁвест на побѣдѫ Доведа до успешен край. нѫ господь нашь. Ісѹс Хрстос, ꙁлїавый кръвь своѫ ꙁа нѧ, не остав цръковь своѫ растлт сѧ въ конецъ, нѫ  помощь подаст(ь)  на побѣдѫ ꙁведет сѫд Филот 90.7 ꙁвест въ/на дѣло Превърна в дело, осъществя. ѻн же въ скорѣ повелѣнное въ дѣло ꙁведоше Конст 426r.39 Неꙁреенные ѹбо радост сплънꙿ се ѻ семь ц͠рь, слышаное на дѣло тъщааше се ꙁвест Конст 433v.8 ꙁвест въ коньць Доведа до край, свърша. нъ раⷣующ се съгласѹю  въ коньць ꙁвест тъщѹ се, донꙿдеже єже ѻ б͠ѕѣ съєдннїе въ свѣть проꙁыдеть Конст 432r.1