Речник на Патриарх Евтимий
адамантъ
адамантъ
-а
м
(3)
Скъпоценен камък, елмаз, диамант.
ꙗкоже нѣкый камень твръд въсѧ прхѡдѧщѧѧ на нь влъны раꙁбваѧ ѡтражаѧ, л, стннѣе рещ, ꙗкоже адамантъ не ѧть бывааше нкаковѣмь желѣꙁомь
ЙР
9.23
Нѫ адамантъ дѹшеѫ, Іѡаннъ, нкакоже ѧть бывааше того къꙁньм
ЙР
12.15
недѣлꙗ въ мⷱнцахь прѣхвалнаа ... тръпѣнїа стлъпь. ѻд͠шевлнны адаманть
Нед
604v.19