Речник на Патриарх Евтимий
скѹсъ  
скѹсъ -а м (8) 1. Опит, опитност. въсѣх бѻ схь маш скѹсь. вьсатеготна поєль ес рад х͠вы ц͠ркве ИМ 174v.18 скѹсь прїемь ѡт ѻбщаго съборѹ съвѣта єлко ѿ б͠жїе слы бысть  блⷣгт, сїе прѣжⷣе въсѣхь сѹд мо раꙁѹмь Конст 431v.31 Аще л же кто глаголть єдного на вторый прводма бракь, не ѹ скѹсь бракѹ прїемша, нѣкым прощена быт првест се Антим 245.13 2. Изпитание. въсако же вѣсте  прѣжⷣе скѹса болѣꙁн несътръпмое Нед 609v.17  смь, въ скѹсѣ бывь, пророкь накаꙁѹеть нась, глагол: „Ѹпраꙁнте се  раꙁѹмѣи͗те, ꙗко аꙁь єсмь богъ“ Кипр 225.13 3. Изкушение, съблазън. Съпрѫжнце въжделѣннаа, вѣс л мѫжьскый скѹсь Филот 82.22 Тѣмꙿже ѡ оного въспомнан не достоть не радт, ꙗко да естымь того въспомнанїемь въ скѹсѣ вѣныхь онѣхь благыхь бѹдемь Кипр 230.18 Не лѣн се въпрашат старце, же мнѡгым поты своа тѣлеса ꙁнѹрвшхь  мнѡгь скѹсь ѡт бѣсѡвь подмшхь Кипр 237.27