Терминологичен Речник
село
село
-а
ср
мистер.
Свещено място [жилище] Христово
(
σκήνωμα, ατος, τό
)
:
їстаꙗ емѹ села, ꙗже сѹть: ѧсл, пещера, голгофа, крьстъ, жвотворьнꙑ гробъ, сонъ, цр͠квамъ верховьн градъ
ЙЕ Бог
254а 2 – 6
Син.
домъ,
мѣсто
Сем. гн.
сѹсъ хрьстосъ,
съпасень,
вѣра,
црькꙑ