Терминологичен Речник
дѣвца  
дѣвца -ѧ ж мариол. Дева ( παρθένος, ἡ ) . С оглед на Пресвета Богородица: Ан͠глъ бо г͠нь посъла сꙗ къ с͠тѣ дв͠ц ѿ давꙑдова племене съходмѣ ЙЕ Бог 227b 3 – 5 Син. дѣваꙗ, прснодѣва, марꙗ, богородца, госпожда Сем. гн. стротельство, съпасень, въплъщень