Старобългарски речник
ѫродьно 
ѫродьно нареч Безразсъдно, необмислено  раꙁгнѣвавъ сꙙ аурлꙗнъ повелѣ съвалъмꙑ оловѣнꙑ бті ꙗ по елюстьма. глагол҄ꙙ мѹ не ѫродьно  прѣꙁорьно отъвѣштава. вѣдꙑ ꙗко прѣдъ цѣсаремь стош С 1.12—13 Изч С Гр ἀφρόνως Нвб Срв уродиво, уродливо