Старобългарски речник
ꙗсл 
ꙗсл - ж мн Ясли, оградено като корито място за храна на добитъка ꙇ род снъ сво пръвѣнецъ. ꙇ повтъ і. ꙇ полож  вь ѣслехъ. ꙁане не бѣ ма мѣста въ обтѣл М Лк 2.7 З А СК ꙇ се вамъ ꙁнамене. обрѧщете младенецъ повтъ лежѧштъ въ ѣслехъ М Лк 2.12 З А СК лвц пастꙑр ... прдѫ подвгъше сѧ. ꙇ обрѣтѫ марѭ же  осфа. ꙇ младенецъ лежѧштъ въ ѣслехъ М Лк 2.16 З А СК отъвѣшта къ немѹ гъ  рее. лцемѣр. къжъдо васъ въ соботѫ. не отрѣшаатъ л своего волѹ л осъла отъ ѣсл.  ведъ напаѣатъ М Лк 13.15 З СК по срѣдѣ двѣма жвотома поꙁнанъ бꙑвъ. ꙇѵ снъ бж ... ꙇ по срѣдѣ анћлъ і ловѣкъ. въ ѣслехъ раждаѩ сѧ К 13b 31 Срв. С451.5 въ втьлѣм. въ ѣслі рождьство К 14а 17 Срв. С451.29 нъ і въ гробъ. ѣко въ ѣслі мѣсто К 14а 18 Срв. С451.30 даждъ м сего страннааго въ страньнꙑхъ ꙗко странна бесхрамнка. отъ ꙗслі ꙗко странна. отъ їрода бѣжавъша С 455.2 правьднꙑ же ... прблжвъ сꙙ къ юньцѹ ... рѫкоѭ помъ. вьведе въ сво хлѣвъ къ ꙗслемъ С 566.14 Изч М З А СК К С Гр φάτνη ѣсл ѣслі Нвб ясли ясла ед ОА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА