Старобългарски речник
юньць 
юньць -а м Юнец, млад бик пакꙑ посъла нꙑ рабꙑ. глѧ рьцѣте ꙁъванꙑмъ се обѣдъ мо ѹготовахъ. юньц мо  ѹптѣнаа сколена  вьсѣ готова. прдѣте на бракъ М Мт 22.4 ЗI, А. Срв. СЕ 106а 18 ѡбідѫ мѩ телъці мноѕі. юнъці тѹъні одръжашѩ мѩ СП 21.13 юньць прведенъ на даръ бв.  тѹ кръммꙿ въшьствмъ лѫкааго бѣса вьꙁдвьꙗ С 565.14 нападаѧ на сьрѣтаѭштꙙѧ го ... вьлѣꙁе въ ꙗтъхѹльнцѫ. на братьѭ тѹ дѣлаѭштѫѭ. на ѹтѣхѫ довьлѣѭштаꙗ странꙿнꙑмъ. ꙗкоже прнѹжденомъ мъ бꙑт боꙗꙁньѭ юньца. самѣмъ сꙙ въврѣшт въ пештъ хлѣбьнѫѭ С 565.24 юньць гнѣва спльнь бꙑвъ ... гонтꙿ вьсꙙ С 566.2—3 стꙑ же ... де на сьрѣтень юньцѹ С 566.7 на хлѣвнахъ же стоѧшт. вдꙙште го ѹстръмьн къ юньцѹ. млѹѭште правьднааго. ставьꙗхѫ  гласꙑ. ѹклонт сꙙ гнѣва ... юньа С 566.8 правьднꙑ ... прблжвъ сꙙ къ юньцѹ ...  въстлапвъ гнѣвъ словесꙑ кротъкꙑм ... вьведе въ сво хлѣвъ къ ꙗслемъ С 566.12 Изч М З А СП СЕ С Гр ταῦρος юнъць Нвб юнец ОА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА