Старобългарски речник
цѣсарьствоват 
цѣсарьствоват -цѣсарьствѹѭ -цѣсарьствѹш несв 1. Управлявам държава, царство; царствам граждане же его ненавдѣахѫ его. посълашѧ молтвѫ въ слѣдъ его глѭще. не хоштемъ семѹ да цсрствѹтъ надъ нам М Лк 19.14 З А слъшавъ же. ѣко архла црствѹетъ въ юде. въ рода мѣсто оца своего. ѹбоѣ сѧ тамо ті А Мт 2.22 СК нкꙿтоже отъ цѣсарь вратъ адовъ ѹбѣжа ... н еꙁек҄ꙗ же слъꙁам въꙁврат съмрьт нарѣ. то како мо сꙑнъ цѣсарьствоват мать вь вѣкꙑ С 238.25 цѣсарь костантнъ ... ѹвѣдѣвъ господа нашего їс хса ба стнꙿнааго сѫшта. тъ пръвꙑ цѣсарьствова въ рмьстѣ градѣ С 186.10 съконьа же сꙙ свꙙтꙑ отьць нашъ  сповѣднкъ сак҄. мѣсꙙца марта. ка. цѣсарьствѹѭштѹ хрьстолюбвѹѹмѹ црю ѳеѡдосю С 209.16 цѣсарьствѹѭштѹ доклтꙗнѹ. ꙁаповѣдь посъла сꙙ по вьсе вьсел҄енѣ. ꙗкоже ... не жьрѫшт богомъ. мѫен бꙑваѭште ꙁълѫ съмрьтѭ ѹмрѣт С 144.30 ѳеѡфлъ же о насъ цѣсарьствѹ. воѧ сътворвъ на скврънавꙑѧ срацнꙑ ꙁде С 56.1—2 Образно. не бѣ  врѣмꙙ плодъ сътворт съмрьтьнъ. цѣсарьствова бо сьмрьть отъ адама до мѡӱсѧ. рекꙿше до ꙁакона С 351.25 Срв. С10.4 2. За Бог — царувам, властвам над християните тꙑ дръжш.  црствѹеш на насъ. бъ  ꙇноѧдꙑ тво снъ. ꙇ дхъ тво стꙑ СЕ 56b 1 мѫенъ же бꙑстъ стꙑ пѡн ... пр нанѣ цр. о насъ же цръствѹѭштѹ господѹ нашемꙋ їс хрстѹ. мѹже слава  дръжава С 142.16 цѣсарьствѹѩ градъ Столица, метрополия любьꙗше же хожден прѣжде не двгнꙑ сꙙ. ꙗкоже на толцѣ мѹ подал отт. ꙗкоже вдѣт новѫѭ кесарѭ  ефратъ рѣкѫ. въ междѹмѣрї же томъ. прде нѣкто палатї. отъ цръствѹѭштааго сꙑ града ... же по шъств го. отъ велкааго града антохїскааго С 562.7 М З А СК Б ЗП СЕ С Гр βασιλεύω βασιλεία цѣсаръствоват Нвб Срв царствувам остар ОА АР ДА царувам ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл ДА