Старобългарски речник
цѣсарьство 
цѣсарьство -а ср 1. Царство, държава аште цсрство на сѧ раꙁдѣлтъ сѧ. не можетъ стат цѣсарьство то М Мк 3.24 З въстанетъ бо ѩꙁꙑкъ на ѩꙁкъ. ꙇ цсрство на цсрство М Мк 13.8 З. Срв.Лк 21.10 М, З;Мт 24.7 М ЗI А СК ЗП пролѣі гнѣвъ твоі на ѩꙁꙑкꙑ не ꙁнаѭштѩ тебе.  на ц҇ѣства ѣже імені твоего не пріꙁꙑвашѩ СП 78.6 сіога црѣ аморѣїска. ї вьсѣ цсрва ханааньска. ї дастъ ꙁемлѭ їхъ достоѣне. достоѣне їлю людемъ своїмъ СП 134.11 прѣідѫ отъ ѩꙁꙑка вь ѩꙁꙑкъ.  отъ цръства вь люді інꙑ СП 104.13 цѣсарь костантнъ. поꙁдѣ нѣкъгда божьствьнꙑмъ дѹхомъ въсеѧ насел҄енꙑѧ цѣсарꙿства. дръжавѫ прѣмъ С 186.5—6 посъла. по вьсемѹ цѣсарьствѹ свомѹ. ꙗкоже вьсꙙ нарцаѭштꙙѧ мꙙ хрстово. првлѣшт на сквръноꙗден С 174. 15 2. Царуване, царстване род сꙙ ѹбо ꙗкоже тъ м съповѣда. въ ҃ дьнь енѹара мѣсꙙца. въ етвръто лѣто марк҄аніа цѣсарьства С 279.3  бꙑвъ тѹ  полеꙁъна сво црькв сътворвъ. на коньць цѣсарьства ꙁнонова С 282.6 вь лѣта дѡклтꙗна. въпаст вь бѣдѫ стѹѹмѹ томѹ еппѹ. въ шесто на десꙙте лѣто дѡклтꙗнꙗ цѣсарьства С 535.2 3. В християнството — небесното, Божието царство; раят блажен ншті дхомь. ѣко тѣхъ естъ црсо нбское З Мт 5.3А гл҄ѭ бо вамъ. ѣко аште не ꙇꙁбѫдетъ правъда ваша. пае кънжьнкъ ꙇ фарсе. не ꙇмате вьнт въ црсо нбское З Мт 5.20 лхоманѣ. родтелѣ непрѣꙁннъ дѣлесъ. слѹженью. гръдꙑнѧ отълѫаѭщѧѩ отъ ба. ꙁане творѧщ таковаа. црства бжьѣ наслѣдоват не могѫтъ СЕ 89а 20  ѣко петръ покаавъ сѧ млость полѹвъ. бѫдетъ прѧстьнкъ црства твоего. съ вꙿсѣм ѹгождьшм тебѣ отъ вѣка СЕ 80а 18 нкꙿтоже рѫкꙑ на ралѣ положь. ꙇ обращаѩ сѧ вьспѧть. ѹправленъ естъ въ црство нбсное СЕ 91а 10 въпроⷭ҇. тръпш вꙿсѭ тѫгѫ. ꙇ пеаль мьншъскааго жтѣ. црства рад нбснааго СЕ 87а 21 небесьско црьство прѣжде вѣкъ ѹготов сꙙ. хже око не вдѣ  ѹхо не сльіша С 470.28 прмꙿ же отъвѣтъ.  тъштꙙ сꙙ на небесьско цѣсарьство. блаженꙑ кодратъ поꙗше глагол҄ꙙ. благословьнъ гь С 119.2 с нарее сꙙ прѣпростꙑ вьсеѭ братѭ. гоже молтвам прꙙстьнц бѫдѣмъ цѣсарьства небесъскааго С 174.6 Вхристиянството — Божията правда, Божията истина. аꙁъ ꙁавѣштаваѭ вамъ. ѣкоже ꙁавѣшта мьнѣ отцъ мо. цсрство М Лк 22.29 З събер же неꙁамѹдъно. помьнѣт благаа. ждѫщаа любѧщмъ тѧ.  пропенъшхъ себѣ жте. црства твоего рад СЕ 101а 2 съвъкѹп давъше сѧ емѹ даръ. оⷮ҇ прѣдѣдъ ѹсꙑненью. ꙇ црство кръщенемь твомь СЕ 93b 13 не хѹл хрстосова цѣсарьства хѹльне. да не родвъшѹѹмѹ бесьств сътворш С 328.9 раꙁврьꙁѣте о ѹма вашего.  вдте отъкѫдѹ спадосте.  кꙿде падосте сꙙ. цѣсарьство небесъно оставвъше С 107.25—26 В християнството — идването, осъществяването на Божието царство и правда на земята. прде оанъ крстль ... глѧ. покате сѧ. пріблж бо сѧ црство нбесьно А Мт 3.2 Срв. С357.27 М З А СК ЗП У Е СП СС СЕ С Гр βασιλεία οὐσία πολιτεία цѣсарꙿство Нвб Срв царство ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА