Старобългарски речник
цѣломѫдрьствь
цѣломѫдрьствь
-ꙗ
ср
Разсъдителност, благоразумие, въздържание
врѣмѧ естъ юже. къ стѣі. ꙇ страшънѣі трапеꙁѣ прістѫпіті. вьсі ѹбо да прістѫпімъ. съ оіштеньемь. ꙇ съ цѣломѫдръствіемь подобномь. ꙇ съ многомъ ѹмꙇленьемь
К
8а 6
Изч
К
Гр
σωφροσύνη
цѣломѫдръствіе
Вж. при
цѣломѫдрь
Нвб