Старобългарски речник

црькъвще

црькъвще -а ср Езически храм, светилище анѳупатъ ... повелѣ стꙑмъ мѫенкомъ вьслѣдоват. въшъдъ же въ цръкъвште.  пожъръ кѹмромъ С 105.8—9 въшьдъ неьствꙑ анѳупатъ. въ цръквште аполоново. повелѣ првест стааго кодрата С 114.26 кнꙙꙁъ. повелѣ ... вест ѧ въ цръкъвште кѹмръско. бѣахѫ же капшта та поꙁлаштена  ѹкрашена. красоѭ многоцѣнъноѭ С 176.23 се же свꙙтꙑмъ глагол҄ѫштемъ.  цръкъвште капштьно раꙁор сꙙ. раꙁнѣвавъ (!) же сꙙ кнꙙꙁъ о съкрѹшенї богъ свохъ С 180.22— 23 ссн же епскопъ кѹпꙿно  съ преꙁвутеромъ артемомъ. въшедъ въ цръквште артемдово. вьса капшта съкрѹш.  огн҄емъ съжеже С 220.25 бѣахѫ же цръквшт томъ ꙁмве жвѫште.  жърьц дноѭ лѣта сладька брашна подаꙗхѫ мъ С 227.28 С Гр ναός цръкъвште цръквште Нвб църквище, цръквище, черквище, черковище остар диал ОА НТ НГер ЕтМл ДА Срв Цръквището МИ Ботево цръквище МИ КП,МИРазл Цръквище МИ ЙЗах,Кюст.кр Църквище МИ ЙЗ,МИПир Черквище МИ ГХ,МИМ Черковището МИ ЙЗ,МИПан