Старобългарски речник
хромъ 
хромъ -ꙑ прил 1. Сакат, куц; хром добрѣа т естъ вънт въ жвотъ хромѹ л бѣдънѹ. неже дьвѣ рѫцѣ  дъвѣ ноѕѣ мѫштю въвръженѹ бꙑт въ огнь вѣънꙑ М Мт 18.8 ЗI. Срв. Мк 9.45 М З въ тѣхъ лежааше мъножьство болѧштхъ. слѣпъ хромъ сѹхъ. аѭщхъ двженѣ водѣ М Йо 5.3 З ѹтвръдт ноꙁѣ его. сѫща хрома отъ рѣва матер своеѩ СЕ 44а 3 онъ же рее мъ аꙁъ оставхъ  на мѣстѣ хромъ сѫштъштъ (!) С 218.27 2. Като същ. хром м мн [οἱ] χωλοί, [οἱ] κυλλοί Сакатите, куците хора ꙁд ѩдро на распѫтѣ  стъгнꙑ града. ꙇ нштѧѩ  бѣдънꙑѩ  хромꙑѩ  слѣпꙑѩ въвед сѣмо М Лк 14.21 З СК  сцѣл ѩ. ѣко народѹ двт сѧ. вдѧще нѣмꙑ глѭштѧ. бѣдънꙑѩ съдравꙑ. ꙇ хромъꙇѩ ходѧштѧ М Мт 15.31 З ꙇ отъвѣщавъ съ рее мъ. шедъше въꙁвѣстте оанов. слѣп проꙁраѭтъ. ꙇ хром ходѧтъ М Мт 11.5 З. Срв.Лк 7.22 М З господь же нашъ їсѹ хъ ꙁа многѫѭ благость. прокаженꙑѧ оштааше. слѣпꙑмъ вдѣнье даꙗше. хромꙑѧ цѣлꙗаше. бѣсꙑ проганꙗаше С 480.22 М З А СК СЕ С Гр χωλός κυλλός Нвб хром ОА ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР