Старобългарски речник
халк҄доньскъ 
халк҄доньскъ -ꙑ прил МИ Халкидонски, който се отнася до гр. Халкидон [дн. Кадъкьой в Турция] бѣаше же вьсѣхъ р. отъ аревꙑ же  мак҄едон҄ꙙ странꙑ. елеус марк҄анъ ламѱаьскꙑ  еуѳ ефесъскꙑ.  маръ. халк҄доньскъ  про С 201.18 халк҄доньскꙑ градъ Халкис — град на р. Βῆλος в Сирия, между Велика Антиохия и р. Ефрат пѹст же мѫжꙙ жѹпанꙑ  сановтꙑ къ стѹмѹ. молꙙ го трѹдт сꙙ до халꙿк҄доньскааго града. же пршъдъше  главъше къ стꙋмѹ С 561.8— 9 дошъдъ же халк҄доньскааго града.  отꙙжьавъ ꙁѣло. не можааше ѹже напрѣждъ поспѣшт С 561.4 Изч С Гр [τῆς] Χαλκηδῶνος халꙿк҄доньскъ