Старобългарски речник
ѹсъмощр҄ень 
ѹсъмощр҄ень -ꙗ ср Промисъл, провидение вь врѣменехъ стꙑхъ апостолъ. гда словѹ божьства  въплъштенꙗ ѹсꙿмоштрен ловѣкомъ проповѣдаше сꙙ тъгда вьсел҄енѣ проповѣдьнкъ  апостолъ паулъ. походꙙ ѧꙁꙑкꙑ. доде  къ странамъ сауръскꙑмъ С 24.2—3 Изч С Гр οἰκονομία ѹсꙿмоштрен Нвб Срв усмотрение остар ВА ЕтМл БТР АР