Старобългарски речник
ѹсоровъ 
ѹсоровъ прил МИ ѹсорова вьсь [ἡ] Σόροβος [ἡ κώμη] Усорова — име на селище в Исаврия он рѣшꙙ ꙗко вьсь вдѣна нарцатъ сꙙ. ного кого отъ тоѧ вѣрꙑ слꙑшмъ менемь нсї. ѹсоровѣ вьс. по томѹ жде пѫт сѫшта С 46.7  дошедъ ѹсоровꙑ вьс.  аб тѹ ѧ стааго нсꙗ С 46.9—10  тако добрѣ  прѣподобьнѣ же ха рад съповѣдан съконьа стꙑ нсї. ѹсоровѣ сво мѹ вьс С 47.13 пѹствъ ѹбо къ вдѣнѣ прꙁꙿват стааго конона льстѭ. прѣбꙑстъ ѹсоровѣ вьс. нꙿсоже ного рад. нъ ѹбт стааго съ нсѭ же  сътвор С 47.18 Изч С