Старобългарски речник
ѹпъвань 
ѹпъвань -ꙗ ср Упование, надежда, вяра въ мрѣ вькѹпѣ ѹсънѫ  поѭ ѣкъ тꙑ гі едіного на ѹпьванье вьселілъ мѩ есі СП 4.9 Срв. СЕ73а 24 ѣко гъ въ родѣ праведънꙑхъ. съвѣтъ ніштааго посрамісте. гь ѹпьваніе емѹ естъ СП 13.6 Срв. СП70.5 СП90.9 блаженъ мѫжъ емѹже естъ імѩ гне ѹпъванъе его СП 39.5 о бѕѣ спнье мое  слава моѣ. бъ моі помощь моѣ і ѹпьванье мое на ба СП 61.8 ѹслꙑш нꙑ бже сплю нашъ. ѹпъванье вьсѣхъ кьнецъ ꙁемⷧѩ  сѫщіхъ вь морі далее СП 64.6 ꙇ вꙿсѭ болѣꙁнь скръб лежѧщѧѩ. въ срц ꙇхъ цѣл. ꙇ раба твоего ѹсопъшааго. ѡ ѹпъвань вьскрѣшенѣ. на лонѣ аврамⷧ поко СЕ 57b 8 довьленъ бꙑвъ. колюбвꙑ владꙑка. абь толкꙑмъ грѣхомъ проштень мѹ сътвор. на покаꙗнꙿꙗ прбѣгаатъ тшнѫ. ѹпꙿван дно на справьнь дш наставнка мꙑ С 523.9 блажен бо рее не вдѣвꙿш  вѣровавше. ѳомно невѣрьств цѣлꙗѧ. доблꙗшмъ ѹпвань вѣнꙑѧ жꙁн остав С 533.16 Опора, закрила. боголюбвъ же сꙑ  боьствъ.  таковꙑ обраꙁъ любꙙ  ътꙑ. тъ жде блаженꙑ патрк҄ еппъ. а  ѹбогъ сꙑ. акꙑ  въ рѫкѹ дѣло дръжꙙ.  ѹпванї бжї надѣѧ сꙙ С 552.14  надѣѧ сꙙ словес владꙑьн. обѣштавꙿшѹѹмѹ. подаꙗт власть свомъ го. ходт по ꙁмꙗмъ  скорпꙗмъ  по вьсе слѣ враж. того радма попрааше страст гадънꙑѧ  ꙗдовтꙑѧ. о ѹпван хса ба нашего С 556.16 Дързост, смелост. остан сꙙ ѹбо понѣ нꙑн҄ѣ отъ бѹст.  отꙿ беꙁѹмьна ѹпꙿванꙗ крьстꙗньска.  обѣшта м сꙙ С 49.19 да не бѫдетъ мьнѣ пꙿсе неѹкроштенꙑ. отъврѣшт сꙙ ха свого небесьнааго цѣсара.  бѣсѣхъ сꙙ прложт. да ако тако отъвѣшта съ ѹпꙿванмъ. не могꙑ тлъкъ ꙁвѣштат лѫкавѹꙋмѹ амемѹрмннѹ С 61.9 како вьꙁьрѫ кꙿ тебѣ бже. ко л наꙙло сповѣданю обрꙙштѫ. кꙑмъ л срьдꙿцемꙿ л кꙑмъ ѹпванмъ дръꙁнѫ. л коѭ сьвѣстѭ. ѧꙁꙑкъ неьствъ С 528.4 дат ѹпъвань ἐπελπίζω Дам надежда някому, обнадеждя някого помѩн слово твое раба твоего. о немьже мнѣ ѹпъване далъ ес СП 118.49 полагат ѹпъвань τίϑεμαι τὴν ἐλπίδα Уповавам се мьнѣ же прілѣплѣті сѩ бѕѣ благо естъ. полагаті на гѣ ѹпъваніе мое СП 72.28 положт ѹпъвань τίϑεμαι τὴν ἐλπίδα Възложа надежда на някого, уповавам се на някого да поꙁнаетъ родъ інъ. снові родѩштеі сѩ. ї въстанѫтъ повѣдѣті ѣ сномъ своімъ. да положѩтъ на ба ѹпъваніе свое СП 77.7 съ ѹпъваньмь εὐϑαρσής Смело, безстрашно, храбро ов ѹбо бѣжаахѫ въ горꙑ. ов же на селѣхъ сѫште таꙗхѫ сꙙ. скѹсьн же  доб хсов раб. съ ѹпꙿванмъ въ градѣ прѣбꙑваахѫ въ мноꙁѣ радост С 98.10 СП СЕ С Гр ἐλπίς ἐλπίδες παρρησία ѹпъванье ѹпъване ѹпъваніе ѹпъванъе ѹпьванье ѹпьваніе ѹпвань ѹпван ѹпꙿван Нвб упование ОА ВА НГер ЕтМл БТР АР