Старобългарски речник
ѹнꙑт 
ѹнꙑт -ѹнꙑѭ -ѹнꙑш св Стана унил, отчая се, падна духом вьнъмі моленье мое. отъ конець ꙁемлѩ къ тебѣ воꙁъвахъ. егда ѹнꙑ срдце мое на каменъ въꙁнесе мѩ СП 60.3 слаⷡ҇ молтва ніщаго егда ѹнꙑетъ прѣдъ гмъ пролѣетъ молітвѫ своѭ СП 101. 1 тѣмь раꙁѹмѣемъ ѣко егда ѹнꙑемъ. ні ѹенье намъ польꙁѧ творітъ. ні каꙁанье. егдаже лі помьнімъ сѧ. ꙇ ... можемъ въспрѧнѫт К 5b 20 Изч СП К Гр ἀκηδιάω ῥᾳϑυμέω Нвб уния остар ВА унивам ОА ВА НГер БТР АР