Старобългарски речник
ѹкротт 
ѹкротт -ѹкрощѫ -ѹкротш св Укротя, усмиря ѹкротілъ есі вьсь гнѣвъ твоі. въꙁвратілъ сѩ есі отъ гнѣва ѣрості твоеѩ СП 84.4 тꙑ владеші дръжавоѭ морьскоѭ. въꙁмѫштеніе же влънъ его тꙑ ѹкротішї СП 88.10 егдаже беꙁнаѧльнꙑ оць. беꙁнаѧльное рождьство. снѹ своемѹ ѡтъкрꙑ. ꙇ стааго дха съшестве. троьское съвъкѹплене съвѣстьствова. ꙁапрѣщьшмь вѣтромь. ꙇ влънене моръское ѹкрощьшемъ СЕ 53а 16 Успокоя, дам покой. да ѹкротіші отъ денъ лютъ. доіжде іꙁдрꙑетъ сѩ грѣшьнѹмѹ ѣма СП 93.13 Остана безучастен, бездеен. бже къто ѹподобітъ сѩ тебѣ. не прѣмлъі ні ѹкроті бъ СП 82.2 Изч СП СЕ Гр πραΰνω καταπραΰνω καταπαύω ѹкротіт Нвб укротя [се], укротявам [се] ОА ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР