Старобългарски речник
ѹдѣбнѫт
ѹдѣбнѫт
-ѹдѣбнѫ
-ѹдѣбнеш
св
Издебна, проследя, причакам
нꙑнꙗ сѹсана ѹдѣбена бꙑстъ. отъ беꙁаконънѹ старцѹ. нꙑнꙗ отъкрꙑваѭтъ младѫ добрѫ. да насꙑтꙙтъ сꙙ добротꙑ ѧ. въ лъжѫ навадꙙтъ на н҄ѫ нꙑнꙗ ѹбо
С
135.2—3
Изч
С
Гр
ἐνεδρεύω
Нвб
Срв
[из]дебна, дебна
