Старобългарски речник
ѹгасат 
ѹгасат -ѹгасаѭ -ѹгасаш несв Угасвам, гасна бѹѩ рѣшѧ мѫдрꙑмъ. дадте намъ отъ олѣа вашего. ѣко свѣтльнц наш ѹгасаѭтъ М Мт 25.8 З А СК ꙇдеже ръвь хъ не ѹмраатъ. ꙇ огнь не ѹгасаатъ М Мк 9.44 З. Срв.Мк 9.46 М, З;Мк 9.48 М З дадте бо рѣшꙙ намъ отъ масла вашего.  нѹждъно на потрѣбѫ покаꙁаѭтъ. ѹгасаѭтъ бо рѣшꙙ свѣтла наша. нъ  тако не полѹшꙙ С 373.6—7 не ѹгасаѩ ἀκοίμητος Неугасващ, нестихващ ꙇ ꙁемⷧѭ содомъскѫѭ  гоморъскѫѭ. ѡгнемь бжествьнꙑмь попальшемь. егоже съвѣстѭ дꙑмъ не ѹгасаѩ кѹртъ сѧ СЕ 52b 9 Изч М З А СК СЕ С Гр σβέννυμαι Нвб угасвам, угасна ОА ВА Дюв НГер ЕтМл БТР АР