Старобългарски речник
ѹбтI 
ѹбт -ѹбьѭ -ѹбьш св 1. Убия, умъртвя, погубя рее мъ съ прѣданъ матъ бꙑт снъ лвскꙑ въ рѫцѣ лвкомъ.  ѹбѭтъ і  трет день въстанетъ М Мт 17.23 А. Срв.Мк 10.34 М, З, А;Лк 18.33 М З ꙇс же рее емѹ. еже не ѹбьеш. не прѣлюбꙑ сътворш не ѹкрадеш. не лъжесъвѣдѣтель бѫдеш М Мт 19.18 З, А. Срв.Мк 10.19 М, З;Лк 18.20 М З А люд твоѩ гі съмѣрішѩ. ї достоѣніе твое оꙁълобішѩ. въдовіцѩ і сіра ѹморшѩ. ї прішельца ѹбшѩ СП 98.6 магнъ кꙿто вовода вьꙁемъ власть отꙿ цѣсарьскааго повелѣнꙗ. спльн҄енъ гнѣва на крьстꙗнꙑ.  глꙙ. же да не отъвръжетъ сꙙ мене хрсостова. да ѹбнъ бѫдетъ С 45.20 Осъдя на смърт. архере же  старьц. ꙇ сьнемь вьсь. ꙇскаахѫ лъжа съвѣдѣтелѣ на са. ѣко да ѹбѭтъ і М Мт 26.59 З, А. Срв.Мк 14.55 М З 2. Бичувам, бия вьнемлѣте же отъ лвкъ. прѣдадѧтъ бо вꙑ на сонъмꙑ. ꙇ на съньмщхъ вашхъ ѹбѭтъ вꙑ М Мт 10.17 З 3. Унищожа, премахна, поразя прідѫ проѕ. ї гѫсѣніцѩ імъже не бѣ сла.  поѣсѩ вьсѫ травѫ ꙁемⷧѩ їхъ.  поѣсѩ вьсь плодъ ꙁемлѩ їхъ.  ѹб вьсѩ пръвѣньцѩ въ ꙁемі іхъ СП 104.36 4. Прич. мин. страд. като същ. a) ѹбнаꙗ ж ед a) ἡ ἀναιρεϑεῖσα Тази, която е убита же не тъьѭ гробѹ прѣдат ѹбьнꙑѧ тѣло. нъ  рѣьнꙑмъ водамъ.  ꙁвѣрьмъ  птцамъ беꙁ млост поврѣшт сьтвор С 522.3 b) ѹбн м мн οἱ φονευϑέντες Тези, които са убити кꙑ сць ꙁаконъ ѹбоцꙙ пѹштат.  же ѹбнꙑмъ жꙁнь датъ. того погѹбт С 398.7—8 льстьѭ ѹбт δολοφονέω Убия с измама аласур братѹ сѫщꙋ. кюрꙋ црѹ арменъскѹ. лъстѫ ѹбенъ бꙑстъ Е 38а 10 ѹбвъше пророкꙑ οἱ προφητοκτόνοι Тези, които са убили, избили пророците тоже тꙑ на ѹбн  въскрѣсвьшааго. пророкꙑ ѹбвъшꙙѧ рѫкꙑ острш С 339.3—4 ѹбт брата ἀδελφοκτονέω Убия брат си, извърша братоубийство не сце бо брата ѹбівъ канъ оскврьн ꙁемьѭ. н сце ѹтꙙжлъ ꙁемьѭ стлъпотворен споловъ С 485.8—9 ѹбт сѧ самъ ἀποκτείνω ἐμαυτόν Самоубия се глаахѫ же юде. еда сѧ самъ ѹбетъ. ѣко глтъ. ѣможе аꙁъ (пр)дѫ вꙑ не можете прт М Йо 8.22 З А ѹбнъ бꙑт φονοκτονέομαι Осквернен съм  пролішѩ кръвъ неповнꙑѭ. кръвъ сновъ своіхъ ї дъщерьреі. ѩже пожръшѩ стѹканънꙑмъ хананъскꙑмъ.  ѹбьена бꙑстъ ꙁемлѣ кръвьм.  осквръні сѩ вь дѣлѣхъ іхъ СП 105.38 М З А Б Е СП СЕ К С Гр ἀποκτείνω φονεύω ἀναιρέω ϑανατόω πατάσσω μαστιγόω ϑύω σφάττω ѹбіт Вж. при ѹбват Нвб