Старобългарски речник
турьскъ
турьскъ
-ꙑ
прил
МИ
Тирски, който се отнася до финикийския град Тир
ꙇ пакꙑ шедъ съ. отъ прѣдѣлъ тѵръскъ сѵдоньскъ. прде на море галлеско. междю прѣдѣлꙑ декапольскꙑ
М
Мк 7.31
З
А
СК
Б
ꙇ отъ тѫдѹ въставъ де въ прѣдѣлꙑ тѵрьскꙑ сдоньскꙑ. ꙇ въ домъ въшедъ. не хотѣаше да б къто юлъ. ꙇ не може ѹтат сѧ
М
Мк 7.24
З
ꙇ съшедъ съ нм ста на мѣстѣ равьнѣ. народъ ѹенкъ его. ꙇ мъножьсто мъного люд. отъ вьсеѩ юдеѩ отъ ерлма. ꙇ поморѣ тѹрьска сдоньска. ꙇже прдѫ послѹшатъ его. ꙇ сцѣлтъ сѧ отъ недѫгъ
М
Лк 6.17
З
А
ꙇ шедъ отъ тѹдѣ с. отде въ странѫ тѹрьскѫ сѵдонъскѫ
М
Мт 15.21
Изч
М
З
А
СК
Б
Гр
[τῆς] Τύρου
тѹрьскъ
тѵрьскъ
тѵръскъ
тꙿѵрꙿскъ
тѵрескъ
тѹръскъ