Старобългарски речник
тѧгость 
тѧгость - ж 1. Тежест, товар пѫтꙿнкъ ... съвꙙꙁа брѣмꙙ хотꙙ на скотъ въꙁложт ... аб же ꙁъвавꙑ го бѣсъ вьꙁлѣꙁе на брѣмꙙ. да го не повръжетъ.  бѧ го сѣде на плештѹ мꙋ ... трѹдна  потъна отъ тꙙгост.  отъ ранꙿ.  прведъ го къ стѹѹмѹ кононѹ С 41.17 2. Прен. Мъка, страдание помоꙁ намъ бе сꙿпасе нашь. ꙗко стахомъ въ глѫбнѣ мору.  мокрꙑ бꙑшꙙ ногꙑ нашꙙ кръвьѭ нашеѭ. облегъ тꙙгост нашꙙ С 77.25 (т)ае прхо(д)ште() брат( мн)ого невѣр(ь)ство съ(бьів)аетъ с б(ьі)ват () т()гост(ь) въ (п)око(ꙗ мѣсто) ЗЛ IIб 2 Изч С ЗЛ Гр βάρος δυσκολία тꙙгость Нвб тягост ОА АР Срв тягостен прил