Старобългарски речник
тьмꙗнъ 
тьмꙗнъ -а м Тамян, благовоние пршъдъшѹ же нѣкомѹ комтѹ ...  вьшъдъ въ градъ вьꙁскааше мѣстъ црькъвштънꙑхъ. ждеже стоꙗше капште аполоново.  обрѣтъ жрътвѫ.  ѳъмьꙗнъ прнесе мъ С 220.23 глагола свꙙтꙑ. дѣмъ въ црькъве. да аште не прметъ мене. н дастъ вьнт въ црькъве. то тъгда ѳьмьꙗнъ вьꙁьмъ  жрътвꙑ въꙁдамъ мѹ С 228.4 велкъ бо гнѣвъ стъ отъ бога асклпꙗ. тъгда прмъ жьрьцъ тьмꙗнъ прнесе.  отвръꙁъ црькъве аб отъбѣже С 228.28  глагола комсь свꙙтѹѹмѹ. вдш л старье ꙗко велка сла стъ.  не прмьтъ нкогоже вьнт беꙁъ ѳьмꙗна С 228.18 нъ же нѣкто жьрецъ менемь втал. глагола. мол҄ѫ сꙙ ваше свѣтьлѣ власт. не могѫ отврѣст бесъ ѳьмьꙗна  жрьтвꙑ. велкъ бо гнѣвъ стъ отъ бога асклпꙗ С 228.26 Кадене; богослужение, при което се кади с тамян. по обꙑаю ерескѹѹмѹ. клю сѧ емѹ покадт въшедъшю въ црквъ гнѭ. ꙇ вьсе мъножъство люд бѣ молтвѫ дѣѩ вьнѣ въ годъ темьѣна М Лк 1.10 Изч М З А С От гр ϑυμίαμα Превежда и гр. ϑυμιάματα, λίβανος ѳъмьꙗнъ ѳьмьꙗнъ ѳьмꙗнъ темьѣнъ тьмѣнъ тіміанъ Нвб тамян ОА ВА АК НТ ЕтМл БТР АР ЕА ДА темян диал НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА Срв Темянката МИ ЙЗ,МИПир